Maar toen Pa weer op stap moest voor zijn werk, bleef het er verder bij.
Dus Pa besloot na de stoommachine maar aan dit bootje te beginnen en dit Daan voor zijn verjaardag te geven. Maar daar de nieuw bestelde onderdelen nogal lang op zich lieten wachten, liep dat uit.
Het begin is er, het valt allemaal toch wat kleiner uit dan gedacht. Vooral de brug voor de stuurhut vergde veel improvisatie vermogen. Maar met behulp van0.4mm triplex en wat spelden lukte dat prima.Voor het bootje van Daan wilde ik mooie raampjes hebben , me niet realiserend dat dit een hoop werk met zich meebracht. Het afmeten komt zeer precies en dat valt niet mee met deze kleine afmetingen. Het nieuwe materiaal breekt bij het buigen, wat nog meer werk met zich meebrengt. Verbinden moet met secondelijm ,want solderen gaat niet, want dan smelt het raampje en kunnen de passagiers en de bemanning niks zien.
Maar we gaan maar stug verder.
Ik heb nog tijd want de nieuwe onderdelen laten ook weer lang op zich wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten